မိတ္ေဆြတေယာက္က ႏိုင္ငံျခားသြားမလို႔ပါတဲ့။ ေလဆိပ္ အေတြ႔အႀကံဳေလး မွ်ပါ ဆိုေတာ့ မၾကာေသးခင္က မိတ္ေဆြႏွစ္ေယာက္ ဘဏ္ေကာက္ေလဆိပ္မွာ ႀကံဳဖူးတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တခုကို သတိရမိပါတယ္။ ပစၥည္းေရြးတဲ့ ေနရာမွာ ႀကံဳခဲ့တာပါ။ အဲဒီေနရာမွာ ပစၥည္းေတြတင္ၿပီး လည္ေနတဲ့ စက္ေတြက အမ်ားႀကီးေလ။ စက္ေတြရဲ႕ အထက္မွာေတာ့ ေလယာဥ္နံပါတ္ေတြ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ကိုယ္စီးခဲ့တဲ့ ေလယာဥ္နံပါတ္ကို ၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ပစၥည္းကို ကိုယ္ေရြးယူရတာပါ။ ေမာင္မင္းႀကီးသားမ်ားက အဲသည္ ေလယာဥ္နံပါတ္ကိုလဲ ေမာ့မၾကည့္မိပါဘူး။ သူတို႔စီးတဲ့ ေလယာဥ္ နံပါတ္ကိုလဲ မွတ္မထားမိဘူး။ ဟိုေနရာ ေတြ႔ႏိုးႏိုး ဒီေနရာေတြ႔ႏိုးႏိုးနဲ႔ေပါ့။ တကယ္ေတာ့ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လို ေရြးရမွန္းကို သူတို႔က မသိတာပါ။
။
အိပ္လဲ ကုန္သေလာက္ရွိ ဂိတ္လဲ စံုသေလာက္ရွိသည္အထိ ေယာင္ေတာင္ ေပါင္ေတာင္နဲ႔ ေငါင္ေနတံုးတဲ့ေလ။ ေလဆိပ္ဝန္ထမ္း တေယာက္က ကူေပးမွ ပစၥည္းေရြးႏိုင္ သတဲ့။ အဲဒါနဲ႔ ပစၥည္းေလးေတြ တြန္းလွည္းေပၚတင္ Immigration-ကို ျဖတ္ အျပင္ဖက္ကို ထြက္ဖို႔ လုပ္ရပါတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ေလဆိပ္အျပင္ထြက္တဲ့ လူေတြက သူတို႔ေလာက္ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ အဲသည္က်မွ ဒုကၡ လွလွႀကီးနဲ႔ ေတြ႔တာပါ။ ၾကည့္ေလရာရာ မွန္ေတြ ကာထားေလေတာ့ အျပင္ထြက္စရာ အေပါက္ရွာ မေတြ႔လို႔တဲ့။
။
။
ဘယ္ေတြ႔လိမ့္မလဲ။ တခါးေတြက အနားကို လူသြားရပ္မွ Auto ပြင့္ၾကတာေလ။ သူ႐ို႕ တခါးေတြက မင္းတုတ္ေတြ ပတၱာေတြမွ မရွိတာကလား။ ကိုယ္တို႔ကလဲ အျပင္က တေစာင့္ေစာင့္။ သူတို႔ကလဲ အထဲမွာ ရြာလည္လို႔ ေကာင္းတံုး။ ဝန္ထမ္းတေယာက္က တခါးနားကို သြားရပ္၊ တခါးပြင့္လို႔ ထြက္သြားမွ ရိပ္မိပါ-သတဲ့။ ေအာ္ တခါးေတြက အနားကို သြားရပ္မွ အလိုလို ပြင့္သကိုးလို႔ေလ။ အဲဒါနဲ႔ အျပင္ကို ေရာက္ခဲ့ၾကသတဲ့။
။
။
ေမာင္ရင္တို႔ရယ္ ဘယ္လိုမ်ားျဖစ္ၾကတာပါလိမ့္။ ေလယာဥ္မ်ား လွည္းဦးမ်ားလန္ေနလို႔ ေနာက္က်တာလားလို႔ ေမးေတာ့မွ ျဖစ္ေၾကာင္းရယ္မွ ကုန္စင္ကို သိၾကရတာပါ။
No comments:
Post a Comment